Авторизуйтесь, пожалуйста
Ман худам ҳеч кас надоштам, вале интернатро бо баҳои хубу аъло хатм кардам ва ҳамчунин маълумоти олӣ ҳам дорам, вале ҳеч кас аз илми ман суроғ намегирад. Ин овоза дар ҳама ҷо ғулгӯла барпо кард.
Кунҷковии мо бештар шуда буду дар ин ҳангом базми арӯсӣ ба поён расид ва арӯсро ба хона дароварданд, мо низ онҳоро ҳамроҳӣ карда, вориди хона шудем. Чистон дар бораи Муаллим. Имрӯз дар кишвар шумори талоқ афзудан дорад.
Авторизуйтесь, пожалуйста - Ва дар чанд соли пеш аз ҳолати ногувори зиндагӣ дар ин маҳалла «Миллат» дар мақолае бонги изтироб зада буд, ки ҳукуматҳои маҳаллӣ аз ин мавзеъҳо аҳвол бигиранд. Бархе агар бо нақли ин қисса гиребони тавба бигиранд, иддае дигар мегӯянд, бо дидани тӯи арӯси 15-сола ва домоди 13-сола ба даҳшат омадаанд.
Ин овоза дар ҳама ҷо ғулгӯла барпо кард. Аммо мутаассифона он баҳсҳои рӯшанфикрони ҷомеаро ба бор наовард. Имрӯз дар кишвар шумори талоқ афзудан дорад. Аксарияти духтарони таҳсилнодида дар миёни роҳ зору ночор мондаанд. Аммо боз ҳам никоҳхои барвақти сурат мегиранд ва аслан касеро аз ин парво нест. Агар чунин нест, пас чӣ гунна шуд, ки як духтари 15 сола дар давоми як моҳ ду бор тӯй барпо кунад?! Мушкили ҷомеа ва ё мушкили журналистон?! Чун ба хонаи он наварӯси 15 сола расидем, дидем, ки тӯй аст. Бале, хонандаи азиз, мо ҳам мисли шумо, дар ҳайрат афтодем, ки наход чанд шабонарӯз боз ин тӯйи гӯшношунид идома дошта бошад. Арӯси 15 сола бо домоди баркамол пеши тахт буд. Ҳамсояҳо низ меҳмони ин арӯсӣ буданд. Чун аҳли маросим аз хабарнигор будани мо воқиф шуданд, шӯриданду садо баланд карданд, ки ин ҷо тӯи қонунӣ ҷараён дорад ва ҳеч касе эътироз надорад. Хандадор набуд, гиряовар буд Дарвоқеъ манзараи ин арӯсӣ чандон шабеҳи суруру шодӣ набуд, балки ҳузновартар аз маросими азо буд. Дар миёни ҳамсояҳои некхоҳ, тамошогарон ҳам зиёд буданд, ки ба ин арӯсӣ бо истеҳзо дида медӯхтанд. Аммо мо ҷузъе аз онҳо набудем, балки омада будем, то омилони мушкилофаринро шиносоӣ кунем ва дар миёни ҷомеа онро матраҳ бисозем. Тӯйи аввал дари бахтро ба рӯи ин арӯсаки 15 сола боз накард, балки ба ҷойи ба хонаи бахт рафтан, арӯси 15 сола ва ҷавони 13 соларо то дари милисахона овард. Бархе агар бо нақли ин қисса гиребони тавба бигиранд, иддае дигар мегӯянд, бо дидани тӯи арӯси 15-сола ва домоди 13-сола ба даҳшат омадаанд. Як сокини ин шаҳрак, ки худро Мурод муаррифӣ кард ва шоҳиди бевоситаи ҳамин маросими хурсандӣ буд, мегӯяд, пас аз тамошои чунин манзара то ҳанӯз ба худ наомадааст. Баъд аз чанде куртаи тоҷикӣ пӯшиду аз ҳамон дурӣ таъзимкунон аз назди мардум гузаронданд. Рақсу бозиро намегӯед, падару модараш боз фахркунон рақс мекарданд. Тӯйро дар як ошхона гузаронданд ва то 10-и шаб хурсандӣ доштанд. Ҳатто одам чӣ гуфтанашро ҳам намедонад. Гуфтанд, ки арӯсу домод ноболиғанд. Гиряву зорӣ кардам, гуфтам, ки бо қарз тӯяшонро доир кардам. То ҳанӯз аз ҳамсояҳо 400 доллар қарздорам. Ман медонистам, ки духтарам хурд аст, лекин ҳарду онҳо гуфтанд, ки агар тӯяшонро накунам, худро мекушанд. Маҷбур шудам розӣ шавам. Ба ман гуфтанд, ки бояд ҷарима супорам, вале ман пул надорам. Худам ва шавҳарам ҷое кор намекунем, зиндагиямон бе ин ҳам вазнин аст. Духтарашро низ ба гуфтаи худаш ӯ аз ночорӣ ва аз тарси он ки бероҳа нашавад, ба шавҳар додааст. Ба гуфтаи ӯ, барои барпо кардани маросими тӯй ҳамсояҳо кумак кардаанд. Зумрад, ки ҳамсолонаш дар синфи 9-ум таҳсил мекунанд, дар сӯҳбат бо мо гуфт, боре ҳам пушти мизи мактаб нанишаставу ҳарферо намешиносад. Вай бо Суннатуллои 13-сола дар бозори Қурғонтеппа шинос шуда, ҳамдигарро дӯст доштаанд ва қарор карданд бо ҳам издивоҷ кунанд. Дар тӯи мо аз тарафи домод танҳо апааш иштирок дошт. Лекин рӯзи баъд хушдоманам ба хона омада, бо мо ҷанҷол бардошт ва гуфт, ба писари ноболиғаш шавҳар кардаам. Ман медонам, ки ҳоло хурд ҳастам, чун шароит надоштем, мактаб нарафтам. Барои ёд гирифтани дӯзандагӣ ҳам пул надорем. Вақте мебинӣ домод на бештар аз 1-у ним метр қад дорад, ҳар як марди бономусро сар то по ларза фаро мегирад, ки ҷомеаи мо то кадом ҳад пойин омадааст. Дар сурати нақзи қавонин волидайн тибқи моддаи 168-и Кодекси ҷиноии Тоҷикистон ҷарима хоҳанд шуд ва ё то 5 сол ба маҳкама кашида мешаванд. Қиёмиддин Миралиев, сардори шӯъбаи сиёсати иҷтимоии Кумитаи ҷавонон, варзиш ва сайёҳии Тоҷикистон мегӯяд, дар шакли ҷарима таъин кардани ҷазо як роҳи хуби ҳалли масъала мебошад. Зеро имрӯз бояд бо назрдошти мафкураи аҳли ҷомеа ҷазоҳои ҳаммонандро тарҳрезӣ намуд. Чун дар давлатҳои рушдкарда низ бо вуҷуди баланд будани дараҷаи маърифтанокии мардум чунин навъи ҷазоҳо маъмул гардидаанд. Фикр намекунам, таъини ҷарима ба чунин волидайн сабук аст. Аммо соҳибназарон мегӯянд, таъини танҳо ҷарима ба чунин волидайн метавонад баръакс барои бештар шудани чунин издивоҷҳо мусоидат кунад. Ва домод ҳам акнун иваз шудааст. Кунҷковии мо бештар шуда буду дар ин ҳангом базми арӯсӣ ба поён расид ва арӯсро ба хона дароварданд, мо низ онҳоро ҳамроҳӣ карда, вориди хона шудем. Хона чӣ, ки он мисоли анборхона буд. Дар тасаввури мо, ки аз деҳоти дурдаст, ба шаҳри азиму зебои Душанбе чанд сол боз омадаем, зиёд ҳайратбарангез буд. Наход дар Тоҷикистони соҳибистиқлоли мо, боз дар маркази пойтахтамон одамон дар ҳамчунин ҷойе зиндагӣ доранд. Хостем аз забони худи арӯс бифаҳмем, ки то куҷо ба ин арӯсӣ ризоият додааст. Вале ӯ нахост дар ин бора чизе бигӯяд. Ӯ мисли тифлон саргарми тамошои ороишу куртаи зебои арӯсии худ буд. Шояд ин куртаи зебои арӯсӣ ӯро ин қадар шефта гардонида, ки ҳатто ба он фикр ҳам намекард, ки бари ӯ дар тахти арӯсӣ домод ба чӣ шаклу шамоилу синну сол аст ва чӣ касест, навраси 13 сола ва ё навҷавони бекасу кӯй. Ӯ имрӯз маликаи маҳфил буд ва ҳама ба ӯ таваҷҷуҳ доштанд, ба ҳамон духтараки назарногире аз маҳаллаи нонамоёну фақире, ки ҳатто дар ҳеч ҷое сабт нашудааст. На ӯ, на маҳаллаи ӯ ва на хонаи ӯ. Аммо ӯ имрӯз мехоҳад шод бошад. Шодтар аз ҳама каси ин шаҳри азим. Мисле ки хушбахти ҷаҳон фақат ӯ бошад. Падари дар пан ҷаи фақр ноило ҷ Падари арӯс, ки дар яке аз он кунҷи ҳуҷраи танг сигор мекашид, пеши мо омаду худро Сафарзода Темурхон муаррифӣ кард ва гуфт, бачаҳо, чизе ки мехоҳед ман бароятон мегӯям ва тайёр ҳастам, ки ҳатто он мақолаеро, ки менависед, омада номи онро худам интихоб кунам. Аз ин падар, ки дардашро ниҳон дармекашад, суол мекунем, ки чаро шумо нахостед, ки духтаратон ба ҷои он, ки бармаҳал шавҳар кунад, аввал ҷое таҳсил бикунаду касб биомӯзад? Дуди сигор сӯи фалак афканду гуфт: - Ин гуна дуруст мебуд, вале касе, ки ягон ҳуҷҷат надорад, чи хел ӯро дар мактаб қабул мекунанд. Мо пеш дар Кӯлоб зиндагӣ мекадем ва чун зиндагии мо ба сахтӣ мегузашт, мо ба ин шаҳр кӯчидем ва чанд сол мешавад, ки дар ҳамин ҷо зиндагӣ мекунем. Чун саломатии ман хуб нест, ман ягон ҷо кор карда наметавонам, танҳо аз он пули нафақа, ки дар як моҳ 150 сомонӣ мегирам, зиндагӣ мекунем. Ман худам ҳеч кас надоштам, вале интернатро бо баҳои хубу аъло хатм кардам ва ҳамчунин маълумоти олӣ ҳам дорам, вале ҳеч кас аз илми ман суроғ намегирад. Касе, ки сухан надонад, ӯ хом аст ва илме, ки ман дорам, шояд ҳеч кас надорад. Вале ман ба ин кор, ки духтарам шавҳар мекунад, ҳеч кор надорам. Ин коро занам кардааст. Зеро ба дарду ҳоли мо ҳеч кас намерасд ва ҳатто роҳи моро ҳам аз чор тараф бастаанд ва ҳатто хӯрдани обро низ барои мо иҷоза намедиҳанд. Модар шиква аз шароити бади рӯзгор мекунад ва мегӯяд, ки набудани шароит боис шуд, то духтари 15 солаи худро ба шавҳар бидиҳад. Ӯ гуфт, ки «ман дигар ҳеч гапи мегуфтанӣ надорам». Боз ҳам исрор мекунем, ки ин роҳи ҳалли мушкил нест, ояндаи ӯ чӣ мешавад, охир ӯ ҳанӯз кӯдак аст ва ҳоло намедонад, ки зиндагӣ чӣ аст? Модари арӯс дар ҷавоб мегӯяд: - Худо аст, чизе Худо медиҳад, мо ба он қаноат мекунем. Вале, магар шавҳар додани кӯдак, боз он ҳам бар иловаи мушкилоти печдарпечи хонаводае, ки бесарпаноҳ аст ва дар ҳамчунин ҷое ба сар мебаранд, сарборӣ нест магар? Чаро модар ин азобро барои духтараш, ки ҳанӯз кӯдак аст, раво дид? Мушкил чист, ғами пур кардани шикам, ё чизи дигар аст? Чаро мо ба сарнавишти худ ва атрофиён, ҳатто азизони худ ин қадар саҳлангорӣ мекунем? Кӯдак бозича, ки нест. Мардум ч ӣ мег ӯянд?! Ин ҳодисе, ки дар ҳамагӣ чанд чақрим дуртар аз ҷои иқомати мо иттифоқ афтодааст, моро шигифтзада кардааст. Фикр кардем, ки бетаҷрибагӣ ва ҷавонии мо қобили таҳаммули ҳамчунин ҳодисаро надорад. Ва рафтем ба суроғи мардум. Аз як марди калонсоли сокини ин маҳалла асли масъаларо суол мекунем, ки мегӯяд: - Ин шармандагист, вале намедонам, ки ҳукумат ба куҷо нигоҳ мекунад, наход духтараке, ки танҳо 15 сол дорад, дар як ҳафта ду бор ба шавҳар барояд, магар ин бадбахтӣ нест, ман замоне аз кор меоям аз гузаштан аз пеши ин хонаҳо метарсам. Ва инҷо шабҳо чи гапҳое намешавад. Магар танҳо фақр ва волидон гунаҳкоранд, ё гунаҳкорони дигари ин вазъ ҳам ҳастанд?! Аз яке аз он ҳамсоязанон, ки аз дур назора дошту дар тӯйхона набуд, дар бораи аҳволи ин оила савол кардем. Ва дуогӯям, ки бо он бача зиндагӣ кунад. Оворагӣ ва билохира аз мактаб дур мондан ин духтари 15 соларо ғуломи бозии тақдир кардааст. Агарчӣ зани ҳамсоя аз ин арӯсӣ хушбин аст, ки ин духтари 15-сола акнун ба роҳи рост ҳидоят мешавад, он чи моро нигарон кардааст, ин аст, ки модари арӯс мушкилоташро аз фақр ва надоштани шароит вобаста медонад, аммо қадами баъдии ин хонавода чӣ хоҳад буд. Маълум аст, ки духтари ноболиғи онҳо қаҳрамоние нишон надодааст, ки аз раиси ҷумҳур сар карда то раисони бонку шаҳрҳову ҳизбҳо саховатмандони ихтиёрӣ барояш хонаву мошину мукофоти пулӣ тақдим бикунанд то онҳо аз панҷаи бечорагӣ наҷот ёбанд. Домод ҳам бекасу кӯй будаву хонае ҳам надорад. Ин оилаи ҷавон акнун бар сари хонаводаи гирифтори мушкил бор аст. Акнун чӣ хоҳад шуд?! Қадами баъдӣ аз набудани шароит чӣ хоҳад буд?! Ва ҳам ба ғайр аз ин духтари зебо боз духтарони дигар низ дар он манзилҳои ҳамшафати онҳо ҳастанд, ки на мехонанд ва на шароит доранд. Ҳоли онҳо чӣ мешавад? Кӣ медонад, шояд онҳо ҳам ба ӯ пайравӣ кунанд, ва дар ин синни кӯдакӣ шавҳар бикунанд. Ӯ сокини ин шаҳр нест! Пас аз моҷарои тӯйи аввал ва барпойии тӯйи дуввум хостем бифаҳмем, ки чӣ гуна мешавад, ки Қонуни пуровозаи танзими расму ойинҳо дорему дар ҳар ноҳия чӣ миқдор мағзу мавиз дар дастархони маросимҳои мардум сарф мешавадро ҳисобу китоб ҳам мекунем. Пас масъулон чи гуна аз баргузории ҳамчунин тӯи пуровоза бехабар мондаву аз он ҷилавгирӣ накардаанд. Бо Нарзуллои Муҳаммадюсуф масъули бахши дин дар ноҳияи Сино тамос гирифтем, ки ӯ баргузории ҳамчунин тӯйеро дар каламрави таҳти назараш комилан дар суҳбатҳои аввал рад кард, ва пас аз овардани далелҳо аз пайи таҳқиқи масъала шуд. Бори дигар зимни тамос ба мо ӯ таъкид кард, ки саволи мо ба ҷойи лозимӣ равон нашудааст. Ва мо бояд ин масъаларо аз нозирони минтақавӣ пурсуҷӯ кунем, зеро ин афрод сокинони ноҳияи Сино нестанд. Шояд расман ин арӯси 15 сола сокини ноҳияи Сино нест, аммо ӯ 10 сол ба ин ҷониб ин ҷо зиндагӣ дорад ва тӯйяшро низ ҳамин ҷо баргузор кардааст. Ва дар чанд соли пеш аз ҳолати ногувори зиндагӣ дар ин маҳалла «Миллат» дар мақолае бонги изтироб зада буд, ки ҳукуматҳои маҳаллӣ аз ин мавзеъҳо аҳвол бигиранд. Акнун шояд ҳукуматҳои маҳаллӣ аз аҳволи ин қишри ҷомеа хабар бигиранд. Бо камоли таассуф нозири минтақавӣ ба тамоси телефонии мо посух надод. Аммо ҳар он ки дил дорад, имон дорад, мусулмони воқеист, бо ҳам чораи ин гуна падидаҳои манфиро бояд биандешед. То миллати сарбаланди мо боифтихор ва боғурур зиндагӣ кунад. Агар модари ин арӯси навҷавон аз илму савод бохабар мебуд, фақри молӣ ба ӯ коргар намешу. Ҷомеаи мо гирифтори фақри маънавист. Ин ҷо мо танҳо аз ҳоли яке аз бошандагони он маҳала бохабар шудем, вале дигарон, ки медонад, чӣ зиндагие дар ин маҳаллаи фақирон доранд. Чӣ мехӯранд, чӣ мепӯшанд ва чӣ кор мекунанд. Шояд танҳо барои ҳаст будан, меҷанганд?! Замира Сулаймон ӣ Рашид Қосим ӣ.
Дар миёни ҳамсояҳои некхоҳ, тамошогарон ҳам зиёд буданд, ки ба ин арӯсӣ бо истеҳзо дида медӯхтанд. If this is the case, we recommend disabling these add-ons. Что такое бонус на c3. Then you shouldnʼt be bothered by this page for a long time. Все дело в том, что человек не может придумать чего-то нового и поискать это. Салом хамватанони азиз хамаи шумоёнро сарааввал ба рузи омад омади иди бузурги Истиклолият табрику тахниятхо намуда бароят умри дарозу шодихои бепоёнро таманно мекунам Бигзор Худованд тамоми шодихои ду дунёро дар китоби умрат сабт намуда бошад. Хандадор набуд, гиряовар буд Дарвоқеъ манзараи ин арӯсӣ чандон шабеҳи суруру шодӣ набуд, балки ҳузновартар аз маросими азо буд. Ӯ сокини ин шаҳр нест! Ин ҳодисе, ки дар ҳамагӣ чанд чақрим дуртар аз ҷои иқомати мо иттифоқ афтодааст, моро шигифтзада кардааст. Ва инҷо шабҳо чи гапҳое намешавад. На ӯ, на маҳаллаи ӯ ва на хонаи ӯ.