مفهوم دارک وب برای بسیاری از افراد ناشناخته و کمی ترسناک است. اگر می‌خواهید با مرورگر Tor بدون نگرانی و به صورت ناشناس و ایمن به دارک وب یا وب تاریک (Dark Web) دسترسی پیدا کنید، این مطلب را مطالعه کنید.

چرا باید شخصی بخواهد به دارک وب (Dark Web) دسترسی داشته باشد؟ ورود به وب تاریک که در این مطلب آن را دارک‌ وب خواهیم خواند، فقط برای اهداف غیرقانونی نیست؛ دلایل قانونی زیادی وجود دارد که کسی بخواهد وارد دارک‌ وب شود. پیش از بیان نکاتی که رعایت آنها به ما کمک می‌کند تا به صورت ناشناس و ایمن وارد دارک‌ وب شویم، باید بدانیم که دارک‌ وب چیست.

دارک وب چیست و چه فرقی با دیپ وب دارد؟

دارک وب در ایران و بیشتر نقاط جهان معمولا با دیپ وب اشتباه گرفته می‌شود. بنابراین اولین نکته‌ای که باید به آن اشاره شود این است که دارک‌ وب با دیپ‌ وب تفاوت دارد و در واقع دارک‌ وب بخشی کوچکی از دیپ‌ وب است. برای شناخت بهتر دارک‌ وب بهتر است که ابتدا با دیپ‌ وب (Deep Web) آشنا شویم. دیپ‌ وب یا وب پنهان که وب عمیق نیز خوانده می‌شود، بخش‌هایی از شبکه جهانی وب است که محتویاتش به دلایل مختلفی توسط موتورهای جستجوی استاندارد که ما با آنها آشنا هستیم نشان داده نمی‌شوند و کسی نمی‌تواند آنها را پیدا کند. تمام اطلاعات غیرقابل رهگیری وب سایت‌های ایمیل و دیتابیس‌ها قسمتی از دیپ وب هستند. اصطلاح دیپ‌ وب در سال 1994 به‌کار برده شد و به وب‌سایت‌هایی که توسط هیچ موتور جستجویی ثبت نشده بودند اشاره می‌کرد. نقطه مقابل دیپ‌ وب، سرفیس‌وب (Surface Web) است و محتویات آن توسط کاربران عادی و از طریق موتورهای جستجوی استاندارد مانند گوگل قابل دسترسی است.

از جمله کاربردهای رایج دیپ‌ وب می‌توان به بانکداری الکترونیک و ایمیل اشاره کرد. شبکه‌‌های داخلی سازمان‌ها، اداره‌ها، دانشگاه‌‌ها و دولت‌ها و بعضی پایگاه‌ داده‌های تجاری بخشی از دیپ وب هستند. از روش‌های مختلفی برای جلوگیری از لیست شدن صفحات وب توسط موتورهای جستجو استفاده می‌شود، که به طور کلی و خلاصه می‌توان به محدود کردن دسترسی با روش‌های تکنیکی، کدگذاری محتوای غیرمتنی، وب‌های خصوصی که نیاز به ثبت‌نام دارند، محتوای اسکریپت شده، استفاده از آدرس سرور آنیون (Onion) که در لغت به معنی پیاز است (اشاره به لایه لایه بودن و استفاده از چندین لایه و واسطه برای ناشناس ماندن در راه دسترسی به وب مقصد)، محتوای لینک نشده و چند روش دیگر اشاره کرد. محتوای آرشیوهای بسیاری از وب‌ها نیز بخشی از دیپ وب هستند.

دیپ وب را به کوه یخ شناور تشبیه می‌کنند که بیشتر حجم آن زیر آب است و قابل مشاهده نیست. در تخمین‌های اولیه، کارشناسان اعلام کردند که اندازه دیپ‌ وب 400 تا 550 برابر بزرگتر از سرفیس‌وب است و هر روز بزرگتر می‌شود؛ به گفته آنها در واقع اندازه دیپ وب را نمی‌توان تعیین کرد. بر اساس مطالعه‌ای که در دانشگاه کالیفرنیا و سال 2001 انجام شد، مقدار دیپ وب حدودا 7/5 پتابایت (Petabyte برابر یک کادریلیون بایت، یا ۱۰۱۵ بایت است) تخمین زده شد.

دارک‌ وب بخشی از دیپ وب است که بیشتر برای مقاصد غیرقانونی استفاده می‌شود و توسط آی‌پی‌های (IP) مخفی سرور اجرا می‌شوند و به‌همین خاطر در دسترس عموم قرار ندارد، اما با استفاده از روش‌‌هایی خاص می‌توان این وبسایت‌ها را مشاهده کرد. در واقع دارک وب، مجموعه سایت‌های غیرقانونی در دیپ وب است. تمامی اطلاعات این وبسایت‌ها بوسیله‌ پسوردهایی محافظت می‌شوند و برای دسترسی به آنها باید از نرم‌افزارهای ویژه‌ای استفاده کرد. ردیابی و شناسایی افراد پشت دارک وب دشوار و تقریبا غیرممکن است. دارک وب توسط افراد ناشناسی همچون فروشندگان مواد مخدر، هکرها، تروریست‌ها و افراد سودجو مدیریت می‌شود. بیشتر این وب‌سایت‌ها برای مخفی‌ کردن هویتشان از ابزار رمزگذاری تور (Tor) استفاده می‌کنند و پسوند «onion.» دارند.

اگر قصد دارید با دیپ وب و دارک وب بیشتر آشنا شوید و بدانید که چگونه کار می‌کنند، می‌توانید از مطالبی زیادی که به زبان فارسی و انگلیسی منتشر شده است استفاده کنید. این مطلب به هیچ وجه شما را برای ورود به دارک وب تشویق نمی‌کند و تنها قصد دارد شما را با ورود ایمن و ناشناس به دارک وب آشنا کند. لازم به ذکر است که ورود به دارک وب در ایران هم ممکن است.

Source: https://www.plaza.ir/mag/139805/161183/how-to-access-dark-web