ؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚ࡞𐍶𐍶𐍶𝜬𝑉𝟑꙳𝜧𝜣𝘋𝘋𝘡࡞ؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚؚ𐍶𐍶𐍶 ︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀︀ *࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*࠷*.*