Jak się ze mną skontaktować (Piotr Niżyński, ofiara TV)

Author: eec546a3ac

February 12, 2025

Edit 3 of 41

This is a historical version of a paste. View archive

JAK SIĘ ZE MNĄ KONTAKTOWAĆ – PARĘ SŁÓW O BARDZO FUNDAMENTALNEJ KWESTII

Jest jakiś tam problem z kontaktowaniem się ze mną w praktycznie wszystkich komercyjnych środkach łączności. Nawet poczta e-mail (nizynski@xp.pl oraz mój adres Gmail) bywa przechwytywana – jest to prawdopodobne zwłaszcza w razie pisania ze skrzynek u dużych providerów poczty internetowej jak np. polskie portale, Gmail, Microsoft. Reddit i FreeFlarum się podobno zacinają, takie miałem sugestie i także wnioski z obserwacji, Facebook chyba blokuje inicjatywę ludzi na mej grupie. LinkedIn to własność Microsoftu – niezaufany, WhatsApp z kolei Facebooka – więc też niezaufany, zapewne kontrolowany (tj. może być przechwytywanie komunikacji, niedocieranie wiadomości). Viber (mój nr tel. tam: 459568107) i Telegram (jestem jako @piotrni) – cholera wie, ale bardzo możliwe, że też jakieś tam blokady się zdarzają. I po prostu nie dotrze. Może nie, nie wiem na pewno, ale jestem sceptyczny, bo to straszna komercha. Po prostu jakieś firmy sobie napisały program oparty na własnych kompletnie nieudokumentowanych tzw. protokołach komunikacyjnych (sposobach kodowania i przekazywania w Internecie ciągami bajtów tego, co się dzieje): informatycy starej daty to załamują ręce, jak coś takiego widzą (bo w początkach Internetu, a więc w latach 90-tych, praktycznie 100% wszystkiego, co się działo w Internecie, opierało się na publicznie udokumentowanych, doskonale znanych wszystkim standardach – wszystko: www, poczta e-mail, komunikacja na żywo, transfer plików zawsze opierało się na standardach inżynierskich i komercha nieprześwietlona i nieprzebadana tu na niczym łapy nie kładła). Tutaj aż się prosi, by te firmy, których nikt nie prześwietla – nikt w sumie nie wie, jak one działają od strony centrali -- oszukiwały, tj. np. wykradały wiadomości tekstowe powodując ich niedocieranie do adresata. Komentarze na YouTube’ie – no cóż, zrobiłem, że idą bez moderacji, chyba natychmiast się ukazują, ale to bardzo niewygodne, co aż je dyskwalifikuje: kto by chciał takim dziadostwem jakieś ważne rzeczy przekazywać, w dodatku zwykle nie na temat jakiegokolwiek z filmów, które tam w ogóle można znaleźć. Telefonia komórkowa (w tym SMS-y) – kontrolowana; aż przykro to przyznać, ale byłem świadkiem totalnego chamstwa ze strony firm telekomunikacyjnych, a to pewnie tylko wierzchołek góry lodowej ten 1 czy 2 casusy. Podsumowując, jest pewien problem i pewna niejasność – sami rozumiecie. Przedstawiam zatem najlepsze, najbardziej moim zdaniem pewne i godne zaufania sposoby komunikowania się ze mną – tak, żeby dotarło i były odpowiedzi.

---------------------------------------------------------------------
I. POGADANKI NA ŻYWO
---------------------------------------------------------------------

Pierwsza opcja umożliwia porozumiewanie się na żywo, na zasadzie czatu. Jakkolwiek nie zawsze jestem przy klawiaturze (ale bardzo często w ciągu dnia – większość czasu, ja nie chadzam np. do pracy), to na pewno zaraz otrzymacie Państwo odpowiedź, najpóźniej w ok. 15-20 minut, a zwykle momentalnie. Mam to tak ustawione, że całodobowo jestem jako osoba obecna w tym systemie komunikacji, a jeśli chwilowo rozłączony, to przyjdzie momentalnie w chwili wysyłania czegoś do mnie automatyczna wiadomość zwrotna o tym informująca (że mnie teraz nie ma.)
Przechodząc już teraz do rzeczy, czyli ściśle do wskazania konkretnego proponowanego rozwiązania, sugeruję korzystanie z usługi IRC (publiczny inżynierski standard, coś a la „Polskie Normy” – PN, odnośnie komunikacji międzyludzkiej w Internecie prowadzonej na żywo) – jest chyba nawet starsza od idei „stron www” i udostępniającego je słynnego „http” (1989 r. był bodajże, jak to wymyślili). Do dziś działa w najlepsze wiele sieci serwerów IRC służących do takich pogawędek na żywo, przy czym najlepiej zaopatrzyć się w stosowny program, który obsługuje IRC (analogicznie jak przeglądarka internetowa obsługuje pobieranie i wyświetlanie stron www). Często bez tego ani rusz. Takim darmowym programem dla Windows jest HexChat, który można pobrać spod adresu https://hexchat.github.io/downloads.html. Nie bójcie się żadnych wirusów czy jakichś nadużyć zaufania – to jest program o tzw. otwartym „kodzie źródłowym” (tj.: publicznie dostępnym jawnym tekście programu napisanym w języku programowania, pokazującym, jak on działa i który następnie każdy może przerobić na plik wykonywalny we własnym zakresie, jeśli chce powtarzać to, co zrobił autor), czyli internauci (w tym różni informatycy zapaleńcy) wszystko prześwietlają i naprawdę jest wszystko bezpieczne, zresztą gdyby było inaczej, już sama przeglądarka by się buntowała przy pobieraniu takiego pliku (Bo są czarne listy złych plików i złych stron internetowych).
A zatem zainstalujcie sobie HexChat i następnie tam trzeba wpisać (na pytanie programu – w okienku dialogowym) jakieś dane o sobie, tj. ksywkę internetową (tzw. nick) i jeszcze ze 2 rzeczy („user name”, można tu wpisać znowu ten sam nick, i realname – jeśli o nie pyta, to można to wypełnić dowolnie, to nie muszą być personalia),, przy czym pamiętajmy, że nick (ksywka, pseudonim ircowy) nie może zawierać spacji ani znaków spoza angielskiego alfabetu i cyfr dziesiętnych (oprócz kilku wyjątków typu \ czy [, czy podkreślnik _ mofący zastępować spacje), ponadto co najmniej w pierwotnym standardzie tu był limit „do 9 znaków” – obecnie to już różnie bywa, ale nie przesadzajmy z tymi długościami. Żeby się połączyć z IRC-em trzeba skonfigurować w tym programie, jaki jest serwer, który nas interesuje, w tym celu klikamy w menu HexChat opcję Network List i tam przyciskiem Add dodajemy pole, które nazywamy wpisując na klawiaturze np. „DALnet” (patrz poniższa lista – nazwa jest tu tylko taka wewnętrzna dla naszego użytku, żeby kojarzyć, o co tam chodzi) i zatwierdzając Enterem. Następnie klika się tam Edit… i w oknie konfiguracyjnym pzyciskiem Add dodaje się adres serwera (tj. nazwę domenową i liczbę po dwukropku, tzw. nr portu) – jakie to są adresy, podam poniżej. Polecam tam pole [x] Connect to this network automatically – wtedy program będzie się łączył sam z siebie zaraz po uruchomieniu. Pole „Use SSL for all the servers on this network” powinno być odznaczone, chyba że bardzo chcecie połączenie SSL, to zwykle się da, ale nr portu jest inny (np. 6697) oraz być może trzeba będzie zaznaczyć też „Accept invalid SSL certificates”.
Na IRC tradycyjnie IP każdego użytkownika było publiczne (a w zasadzie to odpowiadająca mu nazwa domenowa z puli jego operatora internetowego), bo przecież trzeba ich jakoś identyfikować w sposób chociaż minimalnie trudny do zmiany – w celu np. banowania (blokowanie wstępu na jakieś kanały rozmów, swego rodzaju kara od ich właścicieli lub operatorów), ale obecnie się od tego od lat odchodzi (są jakieś tam fajne rozwiązania kompromisowe) – poniżej więc zaznaczę wyjątki.
Po połączeniu się, aby zacząć ze mną rozmawiać na żywo, pisze się komendę:
/query nick
gdzie w miejsce ‘nick’ wpiszcie moją ksywkę, jaką mam w danej sieci IRC (podam poniżej). Oczywiście po wpisaniu zatwierdza się to Enterem. I wtedy otworzy się okienko rozmowy prywatnej (ja tego jeszcze nie widzę do czasu wpisania pierwszej wiadomości; ponadto na IRC standardem jest, że nie ma tego wścibskiego donoszenia drugiej stronie komunikacji 1-na-1, że „ten oto człowiek właśnie coś pisze” – do czasu zatwierdzenia Enterem tekstu wiadomości wszystko jest bez śladu w Internecie).
Powtórzę, są różne sieci IRC, tj. zbiory serwerów o wspólnej „zawartości” (jakby w jednym i tym samym świecie będące – widać tych samych ludzi, kanały rozmów itd.), tych sieci jest sporo, ja jestem w kilku z nich, tych moim zdaniem najbardziej interesujących i godnych zaufania – poniżej podaję detale:
NA TYCH SIECIACH IRC JESTEM STALE OBECNY:

1) OFTC (adres: irc.oftc.net:6667), ich ofciajlna strona www to www.oftc.net – jestem tam pod nickiem piotrniz. Sieć pozwala na korzystanie z Tora (Tor Browser, www.torproject.org, narzędzie służące do chodzenia po stronach www bez zostawiania swojego adresu IP pozwalającego w pewnych warunkach nas namierzyć, np. przy śledztwie; ale spokojnie, to bardzo niewinne narzędzie i ku dobremu idące, chodzi o ochronę prywatności i też zwalczanie cenzury, bo przez Tora widać strony, które normalnie mogą być, jak np. w Chinach, blokowane). Ponadto sieć pozwala ircować przez stronę www, bez potrzeby instalowania programu-klienta: https://webchat.oftc.net/ (wystarczy wypełnić tam pole Nickname). Oczywiście oprogramowanie serwera jest typu open source (publicznie znany, jawny kod źródłowy), jakkolwiek trudno w ich przypadku o pewność co do totalnej uczciwości i że nie ma od tego złowrogich wyjątków (ale sugeruję dać kredyt zaufania). W razie, gdybym długo nie odpisywał, widocznie coś jest źle z nimi – próbujcie w takim razie kolejne sieci.

2) GameSurge (adres: irc.gamesurge.net:6667), ich oficjalna strona www to www.gamesurge.net – jestem tam pod nickiem pit. Oczywiście otwarty kod źródłowy (open source), w tym przypadku z jakimiś drobnymi bliżej niesprecyzowanymi wyjątkami („gs2”), ale można mieć nadzieję, że niegroźnymi i nieodchodzącymi od dobrych obyczajów. Pozwala korzystać z Tora, czyli Wasz domowy IP może być ich serwerowi w ogóle nieznany. Co więcej, oni mają w standardzie maskowanie adersów IP/nazw hosta (tj. odpowiadających tym adresom domen internetowych od operatora internetowego pochodzących, np. cde123.neoplus.adsl.tpnet.pl), tj. zostawiają tam tylko jakieś bardzo ogólnikowe czy pozwalające Was odróżnić od innych danych, ale samego IP czy odpowiadającej mu nazwy hosta nie widać. Po prostu zabrane są z niego kluczowe dane, zostają np. same ogólniki, jak np., że „to jest jakiś Orange”. To jest w standardzie, więc nikt sprawdzając Was po nicku (bo jest możliwość odpytania serwera - /whois nick) nie pozna tego IP. Kolejna miła właściwość to czat na stronie www pozwalający ircować bez instalowania programu: https://gamesurge.net/chat/

3) ***POLECAM*** DALnet (serwer: lair.nl.eu.dal.net:6667) – jedna z najstarszych na świecie (tych „pierwotnych”) sieci IRC, jakkolwiek rozbudowana, duża i nowoczesna. JESTEM TAM POD NIECKIEM
„piotrniz”. Ponoć kod źródłowy oprogramownia serwerowego jest tam nawet bez żadnych choćby nawet czysto kosmetycznych modyfikacji stosowany (czyli znowu przypadek jak w OFTC), ot po prostu totalny open source w dziedzinie sposobu działania serwera: jest on publicznie znany i jawny (i myślę, że zrobiłby się skandalik, gdyby na tym polu oszukiwali – mogliby się znaleźć jacyś, jak to się dziś mówi, sygnaliści). Również i ta sieć ma swój webchat - https://www.dal.net/webchat/ - czyli obędziecie się bez instalowania programu. Nazwy hostów (lub występujące w ich miejsce w razie braku domeny od operatora adresy IP) są maskowane, więc inni nie dowiedzą się, jakie macie IP (z którego połączenie przyjął serwer IRC). Tora bodajże nie wpuszczają. Polecam, bo te 2 pierwsze to jak sobie czasem myślę chyba za dobre z mojego punktu widzenia właściwości mają, żeby to nie był przekręt (jak gdyby wylansowane pod moje spodziewane z racjonalnego punktu widzenia kryteria doboru, przy tym mrugają trochę okiem).

4) IRCnet (serwer: irc.ircnet.com:6667) – kolejna sieć ze „starej gwardii”, tradycyjnie to np. zwłaszcza uczelnie administrowały tamtejszymi serwerami i je udostępniały (czasy, gdy jeszcze lata musiały upłynąć, zanim Internet pojawił się w domach). Tradycyjnie jest tam trochę Polaków (więcej niż na tamtych poprzednich), liczne całe kanały polskie, np. #warszawa, #polska, #pomoc. JESTEM TAM POD KSYWKĄ „pit”, aczkolwiek regularnie doświadczam ataków hejterów (nie uniemożliwiają mi one bycia na IRC-u, ale z kanałów to bywam wywalany przez jakichś prymitywów, najwyraźniej z „bardzo bogatym” życiem wewnętrznym i duchowym – sporo ataków hejtu ze strony takiego światka korupcji i antywartości, i pewnie też rozrywkowego podglądactwa). Serwery ich nie maskują hostname’ów (Waszych IP/domen od operator), bodajże nie wpuszczają też Tora. Sprawiają trochę podejrzane wrażenie, odkąd do oficjalnego kodu serwera IRC dodają jakiś dodatek „0PN” (zero P.N.?), choć oficjalnie i może po prostu faktycznie to jest pewnie o obsłudze tzw. open serverów (podzbiór ogółu ich serwerów mający tę cechę, że wpuszcza połączenia nie z jednego danego właściwego sobie kraju, tylko z wszystkich). Za taki przytyk są tu na ostatnim miejscu pod względem zaufania (jakkolwiek pewien drobniejszy od tego przytyk jest też w OTFC, ale nie osądzałbym pochopnie żadnej z tych spraw na niekorzyść administracji). Oprócz pozytywnych tradycji i ponoć w 99% (? czy 100?) jawnego kodu źródłowego do ich zalet zalicza się arcyłatwy do zapamiętania adres webchata: www.ircnet.chat

---------------------------------------------------------------------
II. FORA INTERNETOWE
---------------------------------------------------------------------

Jestem na bardzo licznych publicznych forach internetowych opartych o wolne technologie (jawny kod źródłowy oprogramowania serwerowego, czyli tzw. skryptów). Fora poniższe mają zwykle dział nazwany czy to Hyde Park, czy Off Topic (albo Off-Topic – z łącznikiem w środku), czy jakoś podobnie (np. „O wszystkim”, „Luźne pogawędki”): specjalny wyróżniony dział do rozmów nie na temat, po prostu o czymkolwiek, co jawi się jako godne uwagi lub trafia w potrzeby użytkowników. Tamże pozakładałem wszędzie wątki (tematy) pt. „W skrócie: oszałamiające sukcesy bandyckiej skarbówki”, które wprowadzają w temat kryminalizacji gospodarki i naruszania wolności Internetu, jest to pewien punkt odniesienia.
Kontakt w związku z powyższym jest praktycznie w każdym z poniższych przypadków możliwy na 2 sposoby: albo po prostu otworzyć / odnaleźć ww. wątek na forum i napisać tam publicznie jakąś odpowiedź, albo też kliknąć tam moją nazwę użytkownika jako autora pierwszego posta w wątku i skorzystać z opcji w rodzaju „Wyślij prywatną wiadomość do tego użytkownika”. Fora zwykle mają coś takiego, więc można swobodnie pisać jeden-do-jednego. Tylko oczywiście w przypadku obu opcji konieczna będzie rejestracja na takim forum. Powtórzę – otwarty kod źródłowy buduje u mnie jako informatyka zaufane do uczciwości tych środków społecznego przekazu i komunikacji.

M. in., bo lista nie jest pełna, tu jestem:

Podobnie jak na IRC-u przyjmijmy jako zasadę, że jeśli napiszecie choćby cokolwiek mającego jakąś swoją wewnętrzną merytoryczną zawartość lub choćby pozostawiającego nadzieje na to (a nie same tam tylko jakieś emocjonalne westchnienia itp.), to na pewno szybko odpiszę (po nie więcej niż 1 dniu). W przeciwnym razie - nie dotarło, próbujcie jakoś inaczej.

---------------------------------------------------------------------
III. POCZTA TRADYCYJNA

Jest możliwość dostarczania do mnie listów tradycyjnych, oto adres:
Piotr Niżyński
al. Jana Pawła II 43a/37b
01-001 Warszawa

Regularnie docierają i je czytam, chociaż to tylko suche urzędowe papierki.
---------------------------------------------------------------------

(Oczywiście, jak mi wiadomo, obok fundamentalnych przeszkód technicznych jest też inna sprawa – czy w ogóle się kontaktować, w sprawie dążenia do jakiejś choćby nawet tylko elementarnej sprawiedliwości i do naprawy polityki: naszej polskiej i w przyszłości, miejmy nadzieję, także światowej, bo przecież straszą różnymi bliżej niesprecyzowanymi klauzulami tajności w sumie to nie wiadomo, na czym dokładnie i skąd taka wiedza. Podpowiem jednak: to wymysł Microsoftu, a właściwie świadome kłamstwo socjotechniczne. Ten repertuar występów ze strony szefów, tj. instrukcję szkolenia personelu, oni znają z Microsoftu przy okazji zakupu ich programu bodajże S.I. i tutaj nic nie grozi ze strony ściśle państwa, bo funkcjonariusze publiczni w ogóle lubią i wolą umywać ręce. Na mój honor przysięgam, iż żadne takie klauzule chroniące korupcję czy łamanie praw człowieka w telewizji de facto nie istnieją i dlatego żadnych z nimi problemów nie będzie – i to jest jedyne słuszne, właściwe aksjologicznie obywatelskie podejście do sprawy. Rola Microsoftu, prywatnej spółki, w tym całym złu jest zdecydowanie nie doceniana.)