Ёди модар! Модарнома
Фарзандон ва хама наздикон имрӯз аз набудани модари дилбанд ҷигархуну озурда ҳастанд. То мани аз шири покат покбозу покҷон Зинда дар байни замину осмонам, зиндаӣ.
Омадем ба майдон ва ҳоло мунтазирем, ки аҳли адаб мепазиранд ё танқид мекунанд, ки инро ҳам қабул дорем. Чи қадар вазнин, чи қадар мушкил ин дури аз ту, туро ёд кардам. Фарзандон ва хама наздикон имрӯз аз набудани модари дилбанд ҷигархуну озурда ҳастанд.
Ёди модар! Модарнома - Раъшаи дастони хушку бемадорат — зиндагист.
Наёбад чашми камбинат ба ҷустан чашми сӯзанро, Биларзад дасти пурэъҷози ту дар қабзаи пирӣ, Валекин боз медӯзӣ ту дастархони гулдӯзӣ, Ки рӯзи маърака дар байни мардум обрӯ гирӣ, Чи дунёест дунёи умеди ту, Аё модар, аё модар! Ниҳону пардагӣ бигзашт даврони ҷавоният, ҳаётат дар гуселу пешвози зиндагӣ тай шуд. Бикун бо гӯшаи қарси сафедат пок ашкатро, Ба дунё одамӣ як бор меояд ба пои худ... Ба оҳи тобнокат аз куҷо акси садо ҷӯӣ, Аё модар, аё модар! Бурун аз деҳа норафта, надидӣ рӯи дунёро, Ба гирди хеш гӯё чарх гаштӣ, зиндагӣ кардӣ. Ба гирди русто домони гардун гӯӣ часпида Туро барбаст роҳи нияту азми ҷаҳонгардӣ. Чӣ дорад олами дар худ ниҳони ту, Аё модар, аё модар! Дили пайғамбарон гунҷад даруни синаи кӯчак... Даруни кулбаи пасти назарногири пур аз дуд, Ба ҳукми қарзи инсонӣ ҷаҳонеро бигунҷондӣ, Шабонгаҳ мижжа таҳ нокарда, пухтӣ кулчаи ширӣ, Саҳар фарзандҳоятро ба майдонҳо гуселондӣ, Шараф андӯхтӣ аз ҷонфишониҳои фарзандон, Аё модар, аё модар! Бубинӣ хоб шаб фарзандҳои мурдаи худро, Биёбӣ саҳнаи дидорбиниҳои рӯҳонӣ. Ба назди остонат дом монад сояи маргат, Туро хонад ба сӯи олами торику зулмонӣ. Матарс аз марг, охир безаволӣ ту, Аё модар, аё модар! Барои он ки дар ман зиндаю ҳозир бубинӣ боз ҳамон сайёдҳои сайдгашта — рафтагонатро, Шудӣ хуни ҷигар, модар. Кунун имрӯз фарзандат — ҷигарбандат ҳунар омӯхт. Ки ёбад нони беминнат. Ба номат дафтаре бикшод, Дуои хайр гӯ, модар, Ки ӯ бо номи ту дар роҳи раҳҷӯӣ қадам бинҳод. Варо ту мағфират кун, раҳнамоӣ кун, Аё модар, аё модар! Зи лабҳои фурӯрафта, зи ожанги пурасрорат, Агар дурам, агар наздик, хонам.
Агар ҳоҳ ба сабаби меҳнат бошад, хоҳ ба сабаби тиҷорат. Az makhzani pandi on bigir arzoni, Fardo ch kuni,ki ganji qimat boshad. Дар тулии хайёту зиндаги модарчони мо бисёр умри пурбаракатро аз сар гузарониданд. Иди забонро ҳамчун бузургтарин руйдоди даврони Истиқлолият ва давраи эҳёи забони тоҷикӣ баҳо додан мумкин аст. Барои фаҳмидани чи гунагии зан чи кор бояд кард? Бешубҳа,такя дар паҳлўи модар,хоб дар зонуи модар шоҳбайти китоби хотираҳои зиндагист: Такя дар паҳлўи модарҷон,ғанимат будааст, Хоб дар зонуи модарҷон, ғанимат будааст. «Мутаасифона тачрибаи мардум бо ришва ва бештар аз хама пулис ки зиёд даргири ин холат аст, боиси нигарони ва таассуф аст»-гуфт у. То бар сари ман чӣ ояд аз бешу камӣ, Ту дар сари гаҳвора навидам додӣ. Як шаба ранҷе, ки Модар кашид Бо ду ҷаҳонаш натавон баркашид. Бӯи ҷону бӯи нону бӯи пистон, Бӯи гулҳои баҳори баччагӣ, Бӯи шири гарми навдӯшида меояд зи дастони ту, модар. Ҳотифе аз ҷониби Худо ба ӯ садо дод: «аз миёни теъдоди бисёре аз фариштагонам ман якеро барои ту дар назар гирифтаам, ки ӯ дар интизори туст ва аз ту нигаҳдорӣ хоҳад кард».